Στην ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ κατάλαβα πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο.
Σημασία έχει να αγαπάς αυτό που κάνεις, έστω και αν η απόφαση παίρνεται την τελευταία στιγμή.
Εκεί κατάλαβα πως εισαγωγή σε σχολή της Δεύτερης δέσμης (για όσους τις θυμούνται ακόμα) δε θα με έκανε ευτυχισμένο.
Οι καθηγητές με στήριξαν παρόλη την οικιοθελή αποτυχία της πρώτης χρονιάς.
Δεύτερη χρονιά, πολύ άγχος, 4 μαθήματα πάλι, αλλά δυνατή παρέα και δομημένο πρόγραμμα.
Αποτέλεσμα τότε: Τελευταίος και καταϊδρωμένος (4371 μόρια, 161η θέση) στη σχολή των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών Θεσσαλονίκης…. Παρέα με ένα συμμαθητή τότε στην ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ, έπειτα συγκάτοικο και πλέον αδερφικό φίλο.
Αποτέλεσμα τώρα: Δημιουργικότητα, εναλλαγές αντικειμένου, καθημερινή επαφή με νέες ιδέες, νέα άτομα, ταξίδια σε όλο τον κόσμο, σκέψεις από παντού και το κυριότερο ομαδική εργασία.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους ήταν έκει…

Δείτε το βιογραφικό εδώ.